ओळख
हे इतके बेसिक आहे; पण लोक आपली ओळख करून द्यायलाही घाबरतात. बुजरेपणा एका दिवासात कमी होणार नाही; पण त्यासाठी प्रयत्नाची जरुरी असते. काही वेळा नवीन लोकांपेक्षा नेहमी दिसणार्या चेहर्यांना हॅलो म्हणायला सुरुवात करा. काही दिवसांत तुमची भीड चेपेल आणि बोलणे सोपे होईल. बोलण्यासाठी विषय कोणाशीही बोलू शकणार्यांना विषयाची कमी नसते. तुम्हीही बोलण्यासाठी विषयांची तयारी करू शकता. या आठवड्यात काय घडले, टीव्हीवरील मालिकेत काय झाले, असे काहीही. म्हणजे नवीन लोकांशी बोलताना आपले नाव काय आणि काय करता यापुढे संभाषणाची गाडी हलेल. पहिल्यांदा हे अवघड वाटेलही; पण प्रयत्नाने सोपे होते.
देहबोली
आपली देहबोली नकळत आपली मानसिक स्थिती काय आहे, हे दर्शवते. बहुतेक लाजरे लोक माना खाली घालून, वाकवून, इतरांशी नजर न देता वावरत असतात. पाठ ताठ ठेवून, मान वरती करून चालले, तरीही एक वेगळा आत्मविश्वास येऊ शकतो. प्रयत्नांना शाबासकी आपण फक्त आपल्याच वर्तनाला जबाबदार असतो आणि आपल्या नियंत्रणाखाली एकच व्यक्ती असते, ती म्हणजे आपण स्वत:, हे काहीही करताना पक्के ध्यानात ठेवा. लोक तुमच्याशी कसे वागतात किंवा काय विचार करतात, यावर तुमचे कोणतेही नियंत्रण नसते. इतरांच्या रिअॅक्शनवर आपण आपले यश वा अपयश ठरवत असतो. आपण हसल्यावर समोरचा हसला, तर ते आपले अपयश वाटते; पण तुम्ही हसलात, हे तुमचे यश आहे. कारण, तुम्ही प्रयत्न केलात आणि तेवढेच तुमच्या हातात असते. म्हणून त्या प्रयत्नाला शाबासकी द्या. समोरचा कसा वागला, हे तुमच्या हातात नसतानाही जर प्रयत्न केलात, तर बुजरेपणाही कमी होईल.
स्वत:शी संवाद
स्वत:शी बोलताना सकारात्मक बोलणे, आत्मविश्वास मिळवण्यासाठी फायद्याचे ठरते. माझ्यात आत्मविश्वास आहे, मी गुणी आहे, मी कणखर आहे, हे स्वस्त:ला दिवसातून अनेकदा सांगायला लागा. एकदा का तुमचा स्वत:विषयीचा दृष्टिकोन बदलला, की बुजरेपणा कमी व्हायला मदत होईल.
इतरांचा विचार
आपले व्यक्तिमत्त्व बुजरे असेल, तर आपले फक्त स्वत:कडेच लक्ष असते. आपण काय घातले आहे, कसे दिसतो, काय बोलायचे, इत्यादी, पण या नादात आपले बाकीच्यांकडे दुर्लक्ष होते. सोशल असणे म्हणजे स्वत:पेक्षाही इतरांचा विचार करणे. आपल्या नादात आपण समोरचाही बुजरा असू शकतो, ही शक्यता आपण ध्यानात घेत नाही. म्हणून संभाषणात पुढाकार घ्यायला लागा. आयुष्यात दुसर्याची मान्यता गरजेची नसते, हे माहिती असणे बुजरेपणा कमी करण्याचे मोठे सिक्रेट आहे.